Dinsdag, 6 augustus

De dag begint weer vroeg – maar dat deert een trekker niet – en het wordt weer zomers.
Iets na 7 verlaat ik de camping en trek uit Winterberg onder talloze skipistes en bijhorende afterski-hutjes. In de winter moet het in deze contreien wellicht heel gezellig zijn.

Het prachtig mooie smalle pad stijgt gestaag naar de 841 meter hoge Kahler Asten. Bekend terrein voor ons. Bessen groeien hier in het seizoen in overvloed.
De uitkijktoren en bijhorende cafetaria zijn nog netjes op slot. Te vroege passanten worden hier niet beloond, dus stap ik maar door en geniet van het prachtige en geruisloze natuurgebied van de Kahler Asten.
   

Mijn hoop was gesteld om in de Hoheleyer hütte mijn eerste kopje Milchkaffee van de dag te kunnen nuttigen bij mijn ontbijt, maar driewerf helaas, kom ik hier ook weer aan een gesloten deur.
Alles lijkt hier afgestemd te zijn op het wintertoerisme.

Bij de officiële km-paal 60 van de Steig kies ik voor de Talvariante. Dit is wel een 4 km langer dan de Kammvariante, maar ik wandel zo door 2 dorpjes die ik nog ken van een vorige vakantie. Ik krijg nu ook wat extra steigers en dalers onder de zolen, maar voor wat hoort wat…

In Schanze bestel ik dan mijn verdiende koffie verkeerd op ’t terrasje waar we met z’n tweetjes ook enkele jaren geleden taart gegeten hebben. Het is nu iets na middag en superheet.

Met vernieuwde energie vat ik de lastige tocht naar Latrop aan, door een sprookjesachtig mooie vallei hoogte winnend langs een riviertje maar met veel rechte stukken waardoor de 8 km naar Latrop langer lijken dan ze zijn.

Latrop is nog even schattig als enkele jaren geleden. Ik kan niet aan de verleiding weerstaan om ook hier weer op ons terrasje een frisse – of waren het er 2 – pint te bestellen. Stiekem neem ik er de picknick bij.

Het is al 15 uur wanneer ik de forse klim naar de “Millionenbank” aanvang, een kleine 4 km maar de kuiten hebben het geweten…

Van Schanze tot de “Millionenbank” hebben we enkele jaren geleden in tegengestelde richting gelopen.

Rest er nu nog om de gereserveerde Sauerlandhütte te vinden, net voor Jagdhaus. Daar zou ik de nacht comfortabel doorbrengen en keek er echt naar uit. Maar ramp oh ramp, deze hut lijkt niet enkel van de aardbodem verdwenen te zijn, maar ook onbekend bij de bewoners. Fraude op het internet? Daar gaat mijn 16 euro.

Ik beslis door te stappen tot Jagdhaus en daar kom ik voor de eerste keer vandaag mijn tochtgenoot weer tegen. Hij heeft de hut evenmin gevonden, wat me een beetje gerust stelde.

We besluiten dan maar samen achter het Schäferhof de tenten op te slaan, aan de rand van het bos.

Ondertussen trekt er een licht onweer over het mooi tussen de bergjes verscholen Jagdhaus.
Laat ons hopen dat de nacht droog blijft.
En dat mijn darmen de poorten toch eens openzetten…

Vandaag was goed voor 36 km.
De km-teller staat nu op 87,5 km.

Reisverslagen per dag