Vrijdag, 9 augustus
Na het stevige ontbijt worden de wandelschoenen weer aangetrokken om richting Rothaarsteig te vertrekken. Jokebes lag 2,7 km van de Steig en 200 meter lager, dus de eerste kilometers van de dag moet ik boete doen omdat ik de Heilige Steig verlaten had. Maar ik heb er geen spijt van, want juist dat deel droeg ook het pelgrimsteken van de Camino.
Even na achten ben ik terug waar ik hoor te zijn en kort daarop passeer ik de Dillquelle. Licht vermoeden dat mijn compagnon hier de nacht heeft doorgebracht, want het is een ideale plek om een kamp op te slaan.
De tocht vandaag is weerom een echte kuitenbijter. Mentaal heb ik het wat lastig omdat mijn hersenen zich hadden ingesteld op een veeleer dalend parcours. Maar alles wordt weer in balans gebracht door de mooie panorama’s en dito uitkijkpunten met de passende banken en hangmatten, die niet meer vragen dan de tijd te nemen. Dat doe ik met plezier.
Ook vandaag weer geen mens te bespeuren, maar bij km-paal 130 word ik uit mijn dromenwereld wakker geschud door een hels gehuil dat door merg en been ging. Enkele seconden later weer van datte, en dan weer en weer… En zie ik daar geen takken bewegen?
Ik verstom en beeld me in dat het een ever- of wild zwijn zal zijn, of een hele familie. En mijn enige wapen, mijn wandelstokken, had ik voor die ene keer in mijn rugzak opgeborgen.
Ik beeld me in dat ik met haar en huid zal opgepeuzeld worden en dat het geheugenkaartje van mijn fototoestel het enige restje is dat overblijft. Hopelijk staan er mooie herinneringen op…
Gelukkig trekt het gehuil geleidelijk weg in het dal, maar ik blijf mijn stap versnellen tot ik vermoed hun territorium verlaten te hebben.
Bij de volgende Rothaarsteig-hangmat neem ik de tijd om de hartslag terug tot normale proporties te brengen.
Dan kom ik een koppeltje tegen dat de Rothaarsteig in omgekeerde richting loopt en nog niet al te enthousiast was over de 10 km die ze achter zich hadden. Teveel door industriegebied vertelden ze me. Ik stelde hen gerust door uit te leggen dat hen nog een heel mooi traject stond te wachten. Ik begrijp nu ook waarom de gastheer bij Jokebes me voorstelde om de laatste kilometers te overbruggen met de trein. Maar geen haar op mijn hoofd dat er ook maar aan denkt om de Steig zo te beëindigen. 
Het enige dorpje waar ik vandaag voet aan wal zet draagt de tot de verbeelding sprekende naam “Rodenbach”. Het is nu juist middag. Ik zie het al voor mij, mijn picknick met een glaasje Rodenbach. Het blijft bij een illusie. Buiten een oude man, die me wat folders toesteekt over Dillenburg valt er niks te beleven. Die man heeft er een roeping van gemaakt om de passerende wandelaars warm te maken voor de toeristische blikvangers in Dillenburg. Ik bedank hem van harte en begin aan de zoveelste steile klim die het ommetje naar Rodenbach afsluit.
Kort erna stap ik Dillenburg binnen. Nog 6 km te gaan.
En buiten een heel korte passage door het industriële deel vallen deze laatste loodjes best wel mee. Het blijft boeiend. Over dat beetje industriegebied doe ik niet druk. De Rothaarsteig loopt nu wel totaal anders dan de GPS voorstelt, maar als een trouwe hond blijf ik de peilen volgen. Een raar gevoel overkomt me bij gedenkplaatsen met namen als Adolfs höhe en Bismarcks höhe, maar ja, ieder zijn trots zeker.
Van loodjes gesproken, tot de laatste kilometer is het werken geblazen. 
Het is even zoeken naar het officiële eindpunt van de route, maar ondertussen bewonder ik de pracht van de oude binnenstad van Dillenburg. 
Voor het stationsgebouw vind ik ‘m dan, de ultieme km-paal, op een respectloze plaats als je het mij vraagt. Er zijn zo’n mooie pleintjes in Dillenburg, die het als een eer zouden beschouwen om het orgelpunt van de tocht te huisvesten, maar het mocht niet zijn, geen WAAUW-gevoel dus…
Ik geef de eer aan mijn rugzak om op de foto te staan, want hij heeft het verdiend! 
En… ik zeg luidop tegen mijn rugzak: “We did it!”
Vandaag was goed voor 32 km.
De eindteller staat op 181,7 km.
Officieel is de Rothaarsteig goed voor 155 km volgens de km-palen.
Aantal hoogtemeters: 4290
Aantal daalmeters: 4522
Reisverslagen per dag
- Rothaarsteig – Dag 7 – Van Hainchen Höhe naar Dillenburg
Vrijdag, 9 augustus Na het stevige ontbijt worden de wandelschoenen weer aangetrokken om richting Rothaarsteig te vertrekken. Jokebes lag 2,7 km van de Steig en 200 meter lager, dus de eerste kilometers van de dag moet ik boete doen omdat ik de Heilige Steig verlaten had. Maar ik heb er geen spijt van, want juist […] - Rothaarsteig – Dag 6 – Van Lützel naar Hainchen Höhe
Donderdag, 8 augustus (met overnachting in Imgarteichen) Het sober en lekker ontbijt dat al om 7 uur klaarstond bevat alle nodige vitamines om de volgende tocht naar Hainchen Höhe aan te vatten. De picknick maak ik klaar in de ÜF want de hele dag is er weerom geen enkele winkelkans. De morgen is getooid in […] - Rothaarsteig – Dag 5 – Van Jagdhaus naar Lützel
Woensdag, 7 augustus En de nacht bleef droog doch alles voelde klam aan in de tent. En mijn darmen hebben hun werk gedaan, uiteraard niet in de tent… De dagtocht kan dus probleemloos aangevat worden maar ik denk toch voor de volgende nacht een Übernachtung mit Frühstück te zoeken. Om 06:30 – jawel – zette […] - Rothaarsteig – Dag 4 – Van Winterberg naar Jagdhaus
Dinsdag, 6 augustus De dag begint weer vroeg – maar dat deert een trekker niet – en het wordt weer zomers. Iets na 7 verlaat ik de camping en trek uit Winterberg onder talloze skipistes en bijhorende afterski-hutjes. In de winter moet het in deze contreien wellicht heel gezellig zijn. Het prachtig mooie smalle pad […] - Rothaarsteig – Dag 3 – Van Bruchhausen naar Winterberg
Maandag, 5 augustus Om 7 uur sta ik dus bij de bakker om mijn voorraad aan te vullen. Maar wat heb je aan een bakker als het brood nog niet gebakken is, tenzij… de broodjes van gisteren wel kunnen. Who cares? Op naar de Ruhrquelle, en dit onder een stralende zon. Vandaag toont de route […] - Rothaarsteig – Dag 2 – Van Brilon naar Bruchhausen
Zondag, 4 augustus Geen rustige nacht gehad. Al was het niet druk op de kampplaats en was er ruimte zat, had een groepje jongeren – weekendvierders – zich vlakbij mijn tentje genesteld, en hebben me wakker gehouden tot 3 uur ’s nachts. Maar ja, dat hoort erbij zeker… Het weer zit mee vandaag. Ik vertrek […] - Rothaarsteig – Dag 1 – Naar Brillon Stadt
Zaterdag, 3 augustus Een klokvaste trein kon ik vandaag wel gebruiken. Mijn schatje bracht me naar het station van Mol waar we afscheid namen – voor een weekje maar. Via de stations van Mol en Hasselt stoomde de trein naar het imponerende Gare de Liège Guillemins. Hier nam ik de Thalys – 2de klas natuurlijk […]