De trein dropt me rond 2 uur ’s namiddags in Kautenbach. Een lieflijk klein Luxemburgs dorpje, verscholen tussen de heuvelkammen. Klaar om de tocht van 106 km aan te vatten…
Wanneer ik na ongeveer 6 km arriveer bij de druk bevolkte camping Kautenbach bij het riviertje Klierf – hier wilde ik de eerste nacht kamperen – besluit ik om door te stomen (26°C) tot de volgende slaapplaats in Wilwerwiltz. Een goeie beslissing lijkt later. Enkele prachtige vergezichten en een rustpauze bij de impressionante kasteelruïne Schibberech later beland ik op camping Saint-Willibrord. Wat een contrast met de eerste kampplaats. En een bakker, terrasje en kerk in de directe omgeving, wat wil je nog meer, zeker bij deze zomerse temperaturen…
Ik word vriendelijk welkom geheten door de hardhoorse bazin, die ik met wat opzettelijk kabaal aan de voor- en achterdeur toch uit haar zetel weet te lokken… Ze maakt er me attent op om morgenvroeg goed op tijd de wacht op te trekken bij de bakker indien ik nog wat kruimels wil meepikken… Goeie raad, zo blijkt ’s anderendaags.
Rap rap de tent opzetten, snel snel iets eten, en dan met 7-mijls-slippers naar het terrasje. Wat kan een Diekirch (of twee) smaken…