We volgden de GR120 voor ongeveer 120 km, gespreid, van Calais naar Le Crotoy. Het was net dit gedeelte dat we zeker wilden doen omwille van de natuurpracht en -kracht. De volgende 5 dagen worden we niet gespaard van felle wind, dat geeft aan deze tocht toch wel een extra dimensie. De rood-witte pijlen waren ok, maar een degelijke GPS-ondersteuning is geen overbodige luxe. Een recente topogids is er niet meer maar na wat googelen vind je wel voldoende houvast om de tocht aan te vatten…

Jaak & Mark

---

Het is 14 november. In alle vroegte stomen we met de trein van Lommel naar Brussel-Zuid. De TGV zoeft naar Lille en tenslotte bollen we uit met een paar Regionals tot in Calais-Ville. Helaas hebben we wat vertraging opgelopen en we vinden het verstandig om Calais met een (gratis) stadsbus te verlaten tot in het kustdorpje Sangatte, 8 km verder. Het is ondertussen 16 uur en het begint al te duisteren. Gelukkig is de zon nog een beetje aanwezig.

Sangatte wordt de officiële startplaats van deze tocht.

---

We doen voor de eerste keer het strand aan, langs de krijtrotsen, indrukwekkend. Zeker als de Opaalkust onontdekt terrein is. De avondschemering valt snel, foto’s schieten zal voor morgen zijn…

We wandelen toch nog ongeveer 12 km. Hotel Le Vivier in het ingedommelde Wissant vinden was wat lastig. Oplaadproblemen met de Smartphone speelden ons een beetje parten.
De kamer is wel ruim ok.

’s Avonds zijn het boterhammen, alcoholvrij…

---

Het is halfnegen wanneer we het hotel verlaten. De voormiddag wordt gezegend met mooi weer en flinke wind. Het zijn prachtige vergezichten tussen de Cap Blanc-Nez en Cap Gris-Nez. De krijtrotsen aan de overkant van het Kanaal zijn duidelijk zichtbaar aan de horizon.

Rond de middag begint het te regenen en feller te waaien. De opwaaiende zandkorrels zijn een spektakel op het brede strand. De regen ontlopen we even in een bushokje, het moment om een hapje te eten en een soepje te drinken.

Door het niet aflatende slechte weer korten we de tocht in tot een 24 km. Redelijk doorweekt beslissen we om in Wimereux de bus te nemen naar Boulogne-sur-Mer. We stappen af aan het treinstation, vlakbij de Auberge de la Jeunesse, ook weer helemaal ok.

Even wat opdrogen, opwarmen en douchen. We zijn blijkbaar te vroeg naar het oude centrum van Boulogne-sur-Mer gewandeld om een culinair hapje te versieren.

Het wordt dus (maar) een pizza bij een lokale Kebab-zaak, met een frisdrankje.
Op de kamer wacht ons nog een flesje wijn…

De foto’s van de dag

---

We nemen de gratis stadsbus vanaf de jeugdherberg naar het strand van Le Portel om de drukte van Boulogne-sur-Mer te mijden. Vandaag stappen we 28 km.

De GR leidt ons voor redelijk wat kilometers over het winderige strand van Plage d’Ecault en d’Hardelot. We rusten even uit bij Sainte-Cécile, stormachtig is het dan maar wel formidabel mooi. We verlaten de GR in Sainte-Cécile en blijven het uitgestrekte strand volgen tot in Etaples.

Alvorens we Etaples binnenwandelen trekken we nog door een wijds, moerassig natuurgebied, doorkliefd met beekjes. Het ligt geprangd tussen het strand en het stadje. Vijvers liggen er verspreid, lokeenden bij de vleet…

Chambre d’hote La Surprise maakt het ons een beetje lastig om de ingang te vinden. Maar na een paar telefoontjes komt de vriendelijke gastvrouw ons tegemoet. La Surprise is, zoals de naam doet vermoeden, prima in orde, ruim en spic en span.

Etaples onthouden we als een gezellig vissersstadje maar ’s avonds worden we verrast door hevige regenbuien. Bij onze zoektocht naar een eetgelegenheid (zonder regenjas of deftig schoeisel) vinden we gelukkig een schuilplaats in café Au vieux port. De Paix Dieux met droge worst in het staminee valt in de smaak.

We trotseren nog even de regen tot bij het bontgekleurde Mexicaanse eethuis Don Pancho.
Wat we daar voorgeschoteld krijgen voor een schappelijk prijsje doet de regen snel vergeten.
Het vismenu stellen we nog even uit. 

---

We volgen de GR quasi zoals uitgetekend, over 24 km.
In de late voormiddag drinken we een koffietje aan de Plage de Stella, dat opvalt door het stervormig gestructureerde stratenplan.

Aan de verlaten plage – in het hoogseizoen zal het hier wel ongemeen druk zijn – vinden we gelukkig een overdekt plaatsje waar we ons kunnen beschutten tegen de niets ontziende wind. Het is hier rustig genieten van het vergezicht over de woeste golven, en van een homp brood met soep…

De wind en het opwaaiende zand stuiven genadeloos rondom ons.
Het strand ligt bezaaid met kapotgeschoten bunkers van Duitse makelij, kwalijke herinneringen aan de Atlantikwall uit de tweede oorlogstijd: Blockhaus Allemand en even verderop Blockhaus De Berck. Met eerbied en respect werden deze gruwelijke oorlogsbetonblokken beschilderd met de meest inspirerende graffiti. Nu doen ze voor ons beide dienst als beschutting tegen het stuifzand.

Rond 16 uur checken we in in hotel Les Iris. Na de douche en een winkelmoment in Carrefour (aperitief en zo) zakken we af naar de nabijgelegen eetgelegenheid La Pataterie.

Patat zoals je er nog nooit gegeten hebt, een aanrader…
Het regent ferm wanneer we terugkeren naar het hotel.

De foto’s van de dag

---

Rond 8 uur nemen we de taxi naar Conchil-le-Temple, even voorbij de baai van Berck.
We wijken grotendeels af van de geplande GR want over het strand – met de wind tegen – hebben we voorlopig genoeg gewandeld en de etappe zou dan ruim 40 km zijn. Wij korten in tot een 26 km.

We hebben nu wel het voordeel om door een prachtig natuurgebied te wandelen langs trage, windvrije, verharde en onverharde wegen, af en toe de Somme volgend.

Uiteindelijk bereiken we terug de kust aan de baai van de Somme.

Nog een 3 km tot aan de B&B Les Oyats. Het is dan ongeveer 14:30. De B&B valt 200% mee.

We hebben alle tijd om Le Crotoy te verkennen. Redelijk verlaten rond deze tijd van het jaar, dus zijn de meeste horeca-zaken gesloten. Gelukkig opent La Commerce om 19 uur haar deuren…

In La Commerce laten we ons een lekkere vis voorschotelen (Le dos de Lieu noir), voorafgegaan door heerlijke mosselen, en begeleid door een prima witte wijn.

De foto’s van de dag

---

Voor de terugreis dag plannen we nog een mooie 8 km richting eindpunt, het treinstation in Noyelles-sur-Mer.
Via de sluizen van Le Crotoy trekken we door de baai van de Somme.
Vroege (en vele) jagers vangen Les canards af. Zou lekker zijn op het bord, zeggen ze. Vandaar de lokeenden waarvan eerder sprake was. Ook deze voormiddag ontbreekt een regenbui niet…
We arriveren vrij vroeg aan het station, tijd zat om onze natte kleren te drogen in dit rustige stationnetje…